Üreticiler güllaç için bu ay mesailerini iki kat arttırdı.
Ramazan ayında en çok tüketilen tatlılar arasında yer alan güllaç, su ve nişastanın karıştırılmasının ardından bu karışımın kızgın tavalara dökülüp pişirilmesiyle ince bir yaprak halini alıyor.
Hafifliği ve serinletici aromasıyla yaz aylarına denk gelen ramazanda iftar sofralarını süsleyen güllaç için bu ay mesailerini iki kat artıran üreticiler, sıcak ocağın başında bu tatlının imalatı için ter döküyor.
Çocukluğundan beri bu işin içinde olduğunu ifade eden Güllaç üreticisi Zeynep Sipahi, "Ben 7´nci kuşağım. Eskiler, 1800´lü yılların sonu, 1900´lü yılların başından beri bu mesleği yaptığımızı anlatıyor." diye konuştu.
"Püf noktası; kepçede ve döküş tarzında"Sipahi, güllacın bir ramazan tatlısı olduğunu vurgulayarak, "Bizim satışlarımız üç aylarda olur. Ramazan ayında en yoğun zamanı yaşarız. Geri kalan aylarda sadece imalat olur. Günlük 200 kilogram üretimimiz var. Bursa ve İstanbul piyasasına satıyoruz. İstanbul´dan da Türkiye´nin dört bir tarafına satılıyor." ifadelerini kullandı.
Güllaç yapımını anlatan Sipahi, "Su ve nişastayı karıştırıyorsunuz ve kızgın tavalara döküp pişiriyorsunuz. İnce olmasının sırrı, püf noktası; kepçede ve döküş tarzındadır." değerlendirmesinde bulundu.
Güllacın daha güzel kabarması için...Evde güllaç pişirmek için tarif veren Sipai, şunları kaydetti:
"Evde güllaç yapımında 2 kilogram süt, 750 gram şeker ve 10 yaprak güllaç kullanılır. İlk önce tepsiye 1 kilogram süt, yoğurt mayalama sıcaklığındaki gibi ılık olarak dökülür. Daha sonra güllaçlar teker teker tepsiye dizilir. Hepsi koyulduktan sonra kalan süt de tepsiye dökülür. Bu şekilde yapıldığında güllaç, daha güzel kabarıyor. Servis aşamasında da cevizi serpilir. Ceviz, servisten önce koyulursa güllacı morartır."
Sipahi, ramazanda ilave mesai yaptıklarını, bazı elemanlar sıcak ocak başında zorlandıkları için iftardan sonra mesaiye geldiğini sözlerine ekledi.
"İncecik bir ürün olduğu için üretimi kolay değil"Sipahi´nin 62 yaşındaki annesi Pembe Karaşın da annesinin, anneannesinin ve ondan önceki nesillerin de güllaç üretimi yaptığını, şu anda da çocukları ve torunlarının bu işi devam ettirdiğini anlattı.
Eskiden güllaç üretiminin daha zor olduğunu belirten Karaşın, "Daha önce köylerden kömür alıyorduk ve ocak yakıyorduk. Ocak yaktığımız zaman kömür bitene kadar pişirmek zorundaydık. Şimdi doğalgazlı ocaklarda daha kolay bir şekilde yapılıyor." dedi.
Güllacın hafif bir tatlı olduğunu ve mideyi yormadığını ifade eden Karaşın, "Güllaç üretimi, aynı arının bal yapması gibidir. İncecik bir ürün olduğu için üretimi kolay değil. Bir de sıcak olduğu için zor bir iş." görüşünü aktardı.
