İşimiz gereği siyasetçilerle fotoğraf veriyoruz.

Ya televizyon programında, ya bir söyleşide, ya da basın toplantısında.

Başkanlarla bizi yan yana gördükleri için, gün aşırı belediyelere girmek isteyenlerin talepleriyle karşılaşıyoruz.

***

Düşünün biz bile bu kadar fazla talep alırken, belediye başkanları ne yapsın?

İşte önceki gün Osmangazi Belediye Başkanı Erkan Aydın, meclis toplantısında açıkladı:

“31 Mart’tan bu yana 23 bin iş başvurusu aldık. Selam verip de iş istemeyen kimse kalmadı!”

Osmangazi Belediyesi’nin, şirketlerle beraber toplam çalışan sayısı 3 bin.

Yani 9 ayda, çalışan sayısının yaklaşık 8 katı iş başvurusu yapılmış Osmangazi Belediyesi’ne. 

***

Peki Türkiye’de işsizlik  sorunu bu kadar yakıcı mı?

İşsizlik ciddi bir sorun kuşkusuz ancak 23 bin kişinin bir ilçe belediyesinin kapısını çalacak kadar büyük değil.

Sorun olan şu:

Eğitimlisinden, cahiline, herkes, belediyelere ‘kapağı atmaya’ çalışıyor.  

Yani; sabah 8, akşam 5, cumartesi, pazar tatil olan, masa başında ve kamu garantili bir iş peşinde, yurdum insanı.

***

Şimdi size başka bir istatistik paylaşacağım:

Bursa’daki fabrikaların, 2024 Ocak-Aralık döneminde Bursa İŞKUR’dan talep ettiği işçi sayısı 114 bin!

Yani, çalışmak isteyen en az 114 bin kişiye iş var bu kentte. 

Ancak hiç kimse fabrikada çalışmak istemiyor.

***

Dün bir dostumla sohbet ederken, işsiz bir arkadaşına fabrikada 30 bin lira net maaş ve fazla mesai ücretli bir iş bulduğunu ancak işi beğenmediğini duydum.

Böyle örnekler o kadar fazla ki…

Üstelik fabrikalar, ekonomide yaprak kımıldamadığı ve sanayicinin can çekiştiği bir dönemde işçi bulamıyor.

***

Seversiniz veya sevmezsiniz, Suriyeliler hem sanayide, hem de tarımda, ciddi bir istihdam açığını kapatıyor.

Ekonominin düzelmesi ve Suriyelilerin ülkelerine dönmesi, sanayideki eleman ihtiyacını daha da arttıracak, sorunu daha da büyütecek.

O halde çalışma hayatında acilen zihinsel dönüşüm yapmamız gerekiyor.

Gerekirse bu konuda eğitimler verilmeli ve toplumsal bir farkındalık oluşturulmalı.

***

Yerel yönetimlere gelince…

İlgili kanuna göre, personel maaşları, belediye bütçesinin yüzde 30’unu geçemiyor.

Ancak yerel yönetimler, şirketler aracılığıyla kanunun yanından dolaşıyor. 

O halde, yeni bir kanuni düzenleme yapıp, belediyelerin işe alımlarına da sınırlama getirilmesi şart.

Bu kanun, en başta işini iyi yapan belediye başkanlarının elini rahatlatır.

İşte Osmangazi Belediyesi’nde yaşananlar…

Mustafa Dündar döneminde, adeta çiftliğe dönüşen Osmangazi Belediyesi’nin çalışan sayısı 3 bini geçmiş durumda.  (Osmangazi ile aynı büyüklükteki Yıldırım Belediyesi’nde 2 bin kişi çalışıyor).

Üstelik Dündar, giderayak işçilere yüzde 150 zam yapınca, Osmangazi Belediyesi bütçesinin büyük kısmı, personel maaşlarına gidiyor.

Dündar’dan kalan enkazı kaldırmak ise Erkan Aydın’a düştü.

Oysa, sorumsuz belediye başkanlarının, belediyeleri iflasa sürükleyen istihdam politikasına sınırlama getiren bir kanun olsa, bugün Osmangazi Belediyesi bütçesinin büyük bölümü ihtiyaç fazlası personele değil, yatırıma ve hizmete gidecekti.