Davetli olduğumuz halde hususi bir nedenden ötürü katılamadık maalesef.
Maalesef diyorum zira koca stadyumu hıncahınç dolduran insan manzaralarına ve bu muhteşem organizasyona televizyondan değil de bizzat tanıklık etmek isterdim doğrusu.
Öncelikle İstanbul İl Başkanı Osman Nuri Kabaktepe beyefendiyi ve değerli ekibini, böylesine göz dolduran ve “işte budur!” dedirten bir buluşmayı neredeyse kusursuz denecek bir başarı ile gerçekleştirdikleri için tebrik etmek isterim.
Bu fevkalade toplantıyı rahatlıkla, 2023 yılında yapılacak olan hayati ehemmiyeti haiz seçim için ‘vira bismillah’ denilen ilk organizasyon olarak tavsif edebiliriz.
Zaten Erdoğan’ın şu sözleri de bu hususa açıkça işaret eder nitelikteydi.
“Cumhuriyetimizin yeni yüzyılının da müjdecisi olan 2023 için ‘birlik, irade, zafer’ sözü veren İstanbul, her alanda yaptığı gibi bu hususta da Türkiye’nin lokomotifliğini yürütecektir”
Sayın Cumhurbaşkanının konuşmasından önce özenle hazırlanmış koreografinin çok beğenildiğini ve etkileyici olduğunu özellikle not etmemiz gerekir.
Zaten Erdoğan, gördüğü tablodan bir hayli memnun kaldığını jest ve mimikleriyle çok net bir şekilde gösterdi.
Bunlar, değinmeden geçemeyeceğimiz mühim notlardı lakin benim dikkatimi en çok çeken; “Öyle bir kazanacağız ki, hiç kimse kaybetmeyecek” sözünün güzelliğiydi.
Kelimenin tam manasıyla mükemmel!
Öyle ki, “işte budur, başka söze gerek yok” demek işten bile değil…
Bir söz daha vardı en az bu ifade kadar beni etkileyen…
“Tamam İnşallah”
Benim gibi bu sözün hikâyesini bilenler de eminim hem etkilendiler hem duygulandılar.
27 Mart 1994 yerel seçimine günler var.
Refah Partisi’nin İstanbul Büyükşehir Belediye Başkan adayı Recep Tayyip Erdoğan, mühim bir zatı ziyarete gidiyor.
Hal hatır sormalardan sonra Reis; “efendim nasıl görüyorsunuz durumu?” diye sorduğunda, mezkûr zattan aldığı cevap şu oluyor.
“Tamam inşallah!”
O gece partinin anlaşmalı olduğu bütün matbaalar harıl harıl çalıştı ve ertesi sabah İstanbullular her yerde “Tamam inşallah” afişleriyle karşılaştı.
Yer gök bu afişlerle donatılmış gibiydi…
Herkes büyülenmişti adeta…
Açık söylemek gerekirse de seçim o gün kazanılmıştı…
İşte o harikulade koreografide hassaten vurgu yapılmış pankartı gördüğümde dudaklarımdan gayr-i ihtiyari bu söz döküldü.
“Ve elbette Tamam inşallah!”
Bizi 28-29 yıl öncesine götüren bu söze göndermede bulunmak hem büyük bir incelik, hem hatırı sayılır bir hassasiyet örneğiydi doğrusu.
O yüzden lafı hiç dolandırmadan bir kere daha tekrarlamak istiyorum.
“Tamam İnşallah!”
